header image
Klik hier onder voor de foto's! Onderverdeeld in 3 categoriën:

'De kunstreis 2014' door Remco Karreman

23 September tot en met 3 Oktober

Een van de laatste dagen van onze reis luisterde ik, door omstandigheden gedwongen, mee met een leerling die zijn ouders belde. Hij had de avond daarvoor een glaasje gedronken en, met onze vermoedens daaromtrent geconfronteerd, bekende hij en moest, geheel volgens protocol, naar huis bellen in aanwezigheid van de mentor. Hij voerde het gesprek terwijl we door Ostia liepen, op weg naar de metro die ons iedere dag naar Rome bracht.

“Hoi pap, met mij. Sliep je nog? Nou schrik maar niet. Alles is goed maar ik heb gisteren een paar glazen wijn gedronken en ik moet even melden dat ik een waarschuwing heb gekregen.”
Het was het even stil. Ik had natuurlijk graag de reactie van de ouder gehoord maar dat was mij niet gegund. Toen vader de vermanende, dan wel geruststellende woorden had gesproken vervolgde de leerling:
“He Pa, dit is de meest bijzondere reis die ik ooit heb meegemaakt. Ja sorry, met jullie was het ook altijd leuk, maar dit is heel anders: we zien heel veel mooie dingen maar we leren elkaar ook op een heel andere manier kennen”.

Deze anekdote vat in zekere zin de gehele Kunstreis samen: De “strakke vorm” waarover door de begeleidende leraren overeenstemming was bereikt zorgde voor juist die omstandigheden waarin de leerlingen in een ontspannen en plezierige sfeer het maximale uit hun Kunstreis konden halen zowel op het gebied van de (Kunst)geschiedenis als voor wat betreft de relatie met medeleerlingen. Een van de redenen voor het succes van deze reis was dan ook het feit dat de docenten, door een beroep te doen op de eigen discipline en vormkrachten, de leerlingen voorleefden hoe je te houden aan gemaakte afspraken aangaande op tijd komen, bedtijden en het nultolerantiebeleid voor wat betreft alcohol. Dit zorgde meer dan eens voor een licht hilarische stemming wanneer wij als begeleiders in ons favoriete restaurant Don Pepe in Ostia de vraag da bere? Sangria,vino? voor de zoveelste keer beantwoordden met een melig no, acqua minerale. De weinige “incidenten ”die zich hebben voorgedaan bevestigden in zekere zin het feit dat het over het algemeen heel goed ging.

Met Lucas als de “hoeder van het afsprakenleven” hadden de kunstdocenten hun handen vrij om zich met het inhoudelijke deel van de reis bezig te houden. Zij verzorgden in periodetijd de lessen over bijvoorbeeld “het vroege Christendom”, de Barok, Renaissance(als voorbereiding op ons bezoek aan Florence)of de Moderne Kunst. Het bezoek aan de musea en kerken waar de illustrerende kunstwerken te bezichtigen zijn, bood de leerling de kans om de ontwikkeling van de menselijke geest, die in het overzicht van tweeduizend jaar Bouw- en Kunstgeschiedenis besloten ligt, niet alleen op cognitief niveau maar ook op een invoelende wijze te ervaren. Goed, de ene leerling stond sneller weer buiten dan de ander maar over het algemeen werd er goed gekeken, op hoog niveau geschetst en stelden de leerlingen in de musea vaak ook nog gerichte vragen waaruit duidelijk werd dat ze zich met enthousiasme en leergierigheid met de kunstwerken bezighielden. Ik heb leerlingen de longen uit hun lijf zien lopen om toch nog die twee Caravaggio’s in de Santa Maria del Populo te bekijken of nog even af te kunnen dalen naar de Mithrastempel onder de San Clemente. Het bijzondere van Rome is natuurlijk dat je, als je stevig doorloopt, van de Klassieke Oudheid naar de Barok kan wandelen. Dat er niet op een chronologische manier langs de musea werd gegaan had vaak een praktische reden. Zo ligt de Villa Borghese vlak bij het I Moderni, het museum voor moderne kunst en zo kon het dat wij na een bezoek aan de ontroerende sculpturen van Botticelli, via een wandeling door het lommerrijke Borghesepark , terechtkwamen bij “le pissoir”, een van de bekende “readymades ”van Marcel Duchamp. En dan was er nog die heerlijke hogesnelheidstrein die ons na een reis van amper twee uur door de groene heuvels van Toscane bij de Renaissance van Florence afzette; in zekere zin ook een reis door de tijd.

Dat de vliegreis met leerlingen en collega’s niet zonder bijgedachten was had natuurlijk te maken met het feit dat Laurens ons met een van de vliegtuigen zou vergezellen en gedurende het gehele verblijf in Italië bij ons zou zijn. Voor het opstijgen was er duidelijk sprake van een extra soort spanning en tijdens de vlucht was het voor velen onderwerp van een gesprek dat, hoe kan het ook anders, niet ontdaan was van emoties.

En de mentor? Die had binnen de hierboven beschreven vorm de gelegenheid om na aanleiding van museumbezoeken of gewoon en passant met zijn leerlingen een gesprek te voeren over wat ontroert, wat knelt, wat wezenlijk is in het leven. Een uitgelezen kans om de leerling beter te leren kennen en om inzicht te krijgen in wat er in zijn of haar klas gaande is.

Na een half uurtje metro kwamen wij dan iedere dag terug in Ostia die met de uitstraling van vervallen grandeur en landerige sfeer van een badplaats “hors saison” precies de juiste uitvalsbasis bood na een dag in de warme stad: nog even met de blote voeten over het strand en een duik in zee voordat de zon ondergaat. Moet gezegd dat deze “vroege Kunstreis” ook het grote voordeel heeft dat het nog echt zomer is in Rome.

We begonnen deze Kunstreis op 24 september met een bezoek aan Ostia Antica, de havenplaats van het oude Rome. Er werd daar van de leerlingen gevraagd om een beroep te doen op hun “historische voorstellingstellingsvermogen” ten einde van de opgravingen en ruïnes “in de geest ”een stad te maken. Op 2 oktober eindigde de reis in het zeer moderne museum Maxxi dat onder andere in het teken staat van nieuwe vormen van urbanisatie. “Laat je fantasie de vrije loop en probeer je in te beelden hoe de kunst van de toekomst er uit zal zien” was de oproep aan de leerlingen voor het bezoek aan dit laatste museum. En zo kreeg de Kunstreis 2014 een heel passende afsluiting.

Wat mij betreft heeft de school met de “Kunstreis nieuwe stijl” een vorm ontwikkeld die werkt en staat voor de komende, laten we zeggen pakweg, tien jaar.
Namens de begeleiders van de Kunstreis, Remco Karreman.

De kunstreis foto's Mensen & Portretten Overige foto's

De Foto's

Hier staan alle foto's die ik heb geselecteerd. U kunt hierboven op de drie onderwerpen drukken.

Onder het kopje 'De kunstreis foto's' ziet u een selectie die de hele kunstreis weergeeft, zoals ik hem heb ervaren. Onder het kopje 'Mensen & Portretten' ziet u een selectie van alle mensen die ik heb gefotografeerd. Bij 'Overige foto's' staan foto's van onder andere gebouwen, beelden en schilderijen.

Ben je van plan foto's op facebook, instagram etc. te plaatsen? Vermeld dan alsjeblieft mijn naam bij de foto!

Hoe werkt het?

Klik op de foto en deze zal worden vergroot. Onder de foto ziet u een navigatie balkje. Hiermee kunt u onder andere naar de vorige en volgende foto. Ook staat er een play-knop, deze laat een slideshow starten van de foto's op de pagina. Als de slideshow niet verder gaat bent u waarschijnlijk aan het einde van de slideshow gekomen. U kunt de foto sluiten met het kruisje en op 'volgende' drukken onder aan de pagina.